Od 31.12.2014r złagodzone zostały zapisy dotyczące samego wszczęcia postępowania i ogłoszenia upadłości konsumenckiej. Dotychczasowe regulacje były na tyle rygorystyczne, że sądy były zmuszone odrzucać wiele wniosków i postępowania po prostu nie były prowadzone. Skutkowało to szukaniem innych rozwiązań umożliwiających oddłużenie jak np. turystyka upadłościowa- przenoszenie swojej siedziby życiowej na teren np. Niemiec czy Wielkiej Brytanii i składanie wniosków o ogłoszenie upadłości konsumenckiej w tamtych krajach.
Tymczasem w Polsce, jest wiele osób potrzebujących rozwiązania ich kłopotów finansowych związanych z nadmiernym zadłużeniem. Spowodowane to jest wieloma czynnikami, między innymi dostępnością produktów bankowych przed kryzysem czy też zmianą kursów walut w których brane były kredyty. Zmiany w polskim prawie mają ułatwić wyjście ze spirali zadłużenia w jakie wpadli konsumenci.
Jeżeli sytuacja związana z niewypłacalnością nie powstała na skutek jego świadomego działania to rozwiązanie problemu powinno być proste. Zmieniły się zasady pokrywania kosztów postępowania upadłościowego. Opłata sądowa za wniosek wynosi 30,00 zł, i nie ma obowiązku zabezpieczenia środków finansowych na koszty związane z postępowaniem. Wydatki mogą być pokrywane przez Skarb Państwa. W postępowaniu upadłościowym wymagane jest wykazanie w sposób rzetelny całego swojego majątku oraz oczywiście wierzycieli. Podane informacje są weryfikowane w toku postępowania przez syndyka poprzez zapytania do Urzędu Skarbowego oraz Krajowego Rejestru Sądowego. Jakakolwiek nierzetelność czy zatajenie przez wnioskodawcę informacji powoduje umorzenie postępowanie a tym samym uniemożliwia oddłużenie. Sąd ustala plan spłaty zobowiązań na okres nie dłuższy niż 36 miesięcy. Wysokość spłat jest indywidualnie ustalana w każdym przypadku, zależy od możliwości finansowych konsumenta. W skrajnej sytuacji gdy konsument nie dysponuje żadnym majątkiem, możliwe będzie oddłużenie bez dokonywania jakichkolwiek spłat na rzecz wierzycieli. W toku postępowania upadłościowego syndyk sam, albo za pomocą upadłego dokonuje sprzedaży całego majątku który jest przeznaczany na spłaty wierzycieli zgodne z ustalonym planem spłaty. Sprzedaży będą podlegały również nieruchomości które stanowią własność upadłego. Ustawodawca przewidział możliwość zabezpieczenia potrzeb życiowych dłużnika w przypadku sprzedaży lokalu w którym mieszka- jeżeli konsument posiada nieruchomość mieszkalną (dom, mieszkanie itp.) w czasie postępowania upadłościowego zostanie ona sprzedana, to upadły otrzyma równowartość kwoty czynszu na podobny lokal na okres 12 do 24 miesięcy.
Istotna jest informacja, że w czasie postępowania upadłościowego wierzyciele nie mogą wystąpić do komornika, a wszystkie dotychczas prowadzone postępowania egzekucyjne zostają umorzone. Powoduje to że instytucja upadłości konsumenckiej jest mniej „dotkliwa” i pozwala na spokojniejsze życie.
Po wykonaniu przez upadłego planu spłaty wierzycieli sąd wydaje postanowienie o stwierdzeniu wykonania planu spłaty wierzycieli i umorzeniu zobowiązań upadłego powstałych przed dniem ogłoszenia upadłości i niewykonanych w drodze planu spłaty wierzycieli.
Nie ma możliwości umorzenia zobowiązań:
– alimentacyjnych;
– z tytułu rent odszkodowawczych za wywołanie choroby, niezdolności do pracy, kalectwa lub śmierci;
– kar grzywny orzeczonych przez sąd;
– a także obowiązku naprawienia szkody oraz zadośćuczynienia za doznaną krzywdę,
Informacje potrzebne do przeprowadzenia postępowania upadłościowego na pierwszy rzut oka wydają się dość proste, należy jednak dołożyć staranności przy przygotowaniu wniosku oraz wszystkich zawartych w nim informacji. Poważniejsze niezgodności, lub brak informacji spowoduje odrzucenie wniosku lub umorzenie postępowania. Postępowanie w sprawie upadłości konsumenckiej może być prowadzone nie częściej niż jeden raz na 10 lat.